Milford Sound

Maandag 13 februari

We staan vandaag om 9 uur bij de garage om onze voorruit te vervangen. We waren niet voorbereid dat we de camper voor een paar uur hier moesten achterlaten. We pakken snel een tas in en lopen met de jongens naar het centrum van Queenstown, wat gelukkig niet te ver was. Het heeft geregend en alles is behoorlijk nat, maar deze ochtend is het wel droog. Spelen in de speeltuin zit er dus niet in. We wandelen langs het water en voeren de eendjes. Bij de Queenstown Gardens stoppen we voor koffie en een ontbijtje. De pannenkoeken die we bestellen gaan er vooral bij Sven wel goed in. De koude chocolademelk die we voor hun bestellen is met slagroom, mmm jammie. Ondertussen krijgen we al een smsje dat de auto klaar is en we zijn rond 11 uur alweer terug bij de garage. Daarna vervolgen we onze reis richting Milford Sound. Het weer is erg guur vandaag. De regen houdt de hele weg aan en in Te Anau besluiten we maar bij een restaurantje te stoppen om onze tijd te doden en te zorgen dat we niet een uur later al op onze camping in de middle of nowhere staan. Het blijkt een goede keus. Er staat een kist met speelgoed voor de jongens en de lunch is heerlijk. Luuk en Sven komen om beurten naar onze tafel met nieuw speelgoed. Daarna is het nog een uur naar de camping, welke tussen Te Anau en Milford Sound ligt. Ondanks de regen is het uitzicht prachtig. De bergtoppen zijn besneeuwd en vormen een mooi contrast tegen het groen en water beneden en de grijze wolken. Hopelijk is het morgen beter weer, maar dit heeft ook wel iets. Overal zijn ook watervallen. Rond 4 uur bereiken we de camping midden in de natuur. Prachtig als het zonnig en droog was geweest, dan hadden we vast de hele middag bij de stroompjes gespeeld. Nu zit er niets anders op dan binnenblijven. Toch heeft dit ook wel wat. Voor het eerst deze vakantie (na 2,5 maanden) zitten we dan in de camper samen spelletjes te doen, te lezen en te eten. Iedereen blijft goed gehumeurd en we maken er dus een gezellige middag van. Gelijk met de jongens gaan we naar bed. Dat heeft als nadeel dat René en Nicole midden in de nacht klaar wakker zijn. Ook houden we het niet helemaal droog binnen, ergens bij het raam boven zit een kier. Het bed en laken worden nat. 

Dinsdag 14 februari - 15 jaar samen!

De wekker gaat om 7 uur, veel te vroeg vinden we allemaal. We vervolgen onze weg naar Milford Sound. Nog steeds regent het, maar het landschap blijft indrukwekkend. We rijden ook door de 1 km lange tunnel. Niets bijzonders zul je denken, tot dat je de tunnel ook echt ziet. Het is bijzonder omdat het zo amateuristisch is, alsnog de tunnel gisteren door iemand met een pikhouweel is uitgehakt. Je moet hier geen claustrofobie hebben. Om 9 uur vertrekt onze boot cruise. Het voordeel aan deze tocht was dat het goedkoper was dan later op de dag, geen buslading Aziaten aan boord en dat er een ‘gratis’ ontbijt bij zit. Dat laatste is een prima Engels ontbijt. De boottocht duurt ruim 1,5 uur en gaat tussen de fjorden in naar de Abel Tasman zee. Onderweg veel watervallen en een paar zeehonden. De boottocht was een mooie bekroning op onze 15 jaar samen, maar we vieren het als we thuis zijn nog eens met een etentje zonder de jongens! We vonden trouwens de route gisteren van Te Anau naar hier per auto nog indrukwekkender dan de boottocht. 

Sven slaapt al snel als we weer bij de camper zijn en Luuk volgt niet veel later. Hij legt zijn hoofd bij Sven op schoot, ziet er lief uit. We maken nog een stop bij ‘The Chasm’ waar Nicole en René om de beurt een rondje lopen naar prachtig uitgeslepen rotsen in een waterval. Zodra we weer bereik hebben checken we het weer voor de komende dagen. Vandaag en morgen blijft het regenachtig. We besluiten dus toch maar in Manapouri te stoppen en niet verder door te rijden. Bij een mooie camping stoppen we en spelen we vooral in de gemeenschappelijke ruimte. Luuk leren we ‘Wie is het’. Hij begint het al goed genoeg te snappen om het zelf te spelen. Sven heeft wat meer moeite om zich te vermaken. Hij zal nog wel een beetje moe zijn. In Manapouri is overigens echt niets te doen, tenzij je wilt gaan wandelen of een boottrip naar Doubtful Sound wil maken. We twijfelen, maar doen dat niet ;) Op de camping volgt wederom het verhaal dat dit de slechtste zomer is die ze hier ooit hebben gehad. We mogen dus zeker nog niet klagen!