Van Canberra naar Melbourne

Donderdag 5 januari

De komende drie dagen staan met name in het teken om van Canberra naar Melbourne te rijden, nog ruim 700 km. Op donderdag zetten we eerst nog wat foto’s online en rijden we naar de Audi garage om de sleutel bij Erwin af te leveren. Nog even een korte rondleiding.

Vervolgens zijn we via een route door diverse nationale parken naar de kust gereden. De gebieden zijn echt flink uitgestrekt en je rijdt dus makkelijk een uur door een vergelijkbaar gebied. Ook kom je door diverse dorpjes die als ‘historisch’ staan aangemerkt, maar die dan van het jaar 1893 of zo zijn. Voor ons niet heel interessant. Vandaag is het in tegenstelling tot de weersverwachting die wij gezien hebben regenachtig. Gelukkig rijden we ver genoeg om weer in een droger gebied uit te komen. Het is hoogseizoen dus de populaire campings zitten allemaal vol. We hebben bij de tweede camping in Pambula wel een plek. Iets van het strand af, maar dan maar met de camper er naar toe. Dat maakt ons niet zoveel uit, op de kinderstoeltjes na hebben we altijd alles zo weer startklaar. Bij het strand nog even lekker genoten. Er zouden hier kangoeroes kunnen zitten, maar die zaten iets verder op in de voortuinen van de huizen in het dorp. Een erg grappig gezicht om deze grote beesten daar te zien grazen. 

Vrijdag 6 januari

We zijn deze dag tot Seaspray gekomen, wederom ruim 300 km. De reis verliep weer erg voorspoedig. Het rijden met de jongens valt ons reuze mee. Ze zijn makkelijk te vermaken in de auto. We hadden gelezen dat hier verschillende gratis campings liggen direct aan het strand, wel met minimale voorzieningen. We hebben eerst in het dorpje aan het strand gespeeld en daarna gebruik gemaakt van de openbare faciliteiten daar (speeltuin, barbecue, koude douche en toilet). Vervolgens zijn we  in de schemering op zoek gegaan naar een camping. We hadden al snel een mooi plekje net achter de duinen in het bos gevonden. René werd ’s avonds nog in zijn voet gebeten door een beest, het bloedde en we zijn er niet achter gekomen wat het was. Maar verder was het een prima plek. Vaak zijn dit ook de mooiste plekjes.

Zaterdag 7 januari

We hebben allemaal tot 9 uur ongeveer geslapen. René beneden met Sven, omdat hij weer erg last had van zijn rug. Luuk kan prima bovenin slapen, die valt er echt niet uit (met Sven durven we het niet aan). Luuk en Sven hadden nog een speelkameraadje uit Melbourne op de camping. Zij had een mooie schommel gemaakt en even later zaten ze samen in onze camper te spelen. We merken dat ze normaal voornamelijk samen spelen en het hier wel lastig vinden om contact te maken. Komt omdat we maar kort overal staan en ook door de taalbarrière. Luuk komt niet verder dan one two three, go, stop, hello, bye bye. Bij Wilsons Promotory National Park hebben we bij Tidal River een stop gemaakt. Erg toeristisch en erg warm vandaag (ruim 35 graden). We twijfelen of we een wandeling zullen maken, en besluiten een kort stukje te lopen. Luuk is eigenlijk toe aan een middagdutje. Al op tijd rijden we weer terug, terwijl de jongens slapen, naar de camping in Yanakie. Ruim een half uur later komen we daar aan en roept Luuk vanuit de achterbank ‘speeltuin’. Een korte power nap doet soms wonderen. De rest van de middag lekker gespeeld, gegeten en gedoucht. We waren Sven nog even kwijt. Hij ging met zijn rolkoffertje aan de wandel en was alweer de halve camping over. We moeten dagelijks wel achter Sven aan, hij is een echte avonturier die op ontdekking gaat en nooit achterom kijkt. Morgen gaan we naar Melbourne waar we al een camping hebben geboekt voor 2 nachten.